Programma van LANDSCHAPSTEKENING: sessie Trans- en multidisciplinaire kunsten

Tijdens de eerste ronde van thematische breakouts is er een keuze tussen de volgende tafels:

In deze break-out room gaan we dieper in op het wat en waarom van multidisciplinair werken. Wat motiveert kunstenaars en organisaties om verschillende disciplines samen te brengen in hun praktijk, huis of organisatie? Hoe verhoudt deze vorm van werken zich tot de meer traditionele disciplines, en wat voegt het toe aan de bredere kunstensector? Wat is vandaag de eigenheid van multidisciplinair werken, en welke kansen en uitdagingen komen hierbij kijken? Wordt multidisciplinair werken steeds meer de norm, of blijft het in de praktijk eerder een uitzondering?

In deze break-out room gaan we dieper in op het wat en waarom van transdisciplinair werken. Wat motiveert kunstenaars en organisaties om verschillende disciplines samen te brengen in hun praktijk, huis of organisatie? Hoe verhoudt deze vorm van werken zich tot de meer traditionele disciplines, en wat voegt het toe aan de bredere kunstensector? Wat is vandaag de eigenheid van transdisciplinair werken, en welke kansen en uitdagingen komen hierbij kijken? Wordt transdisciplinair werken steeds meer de norm, of blijft het in de praktijk eerder een uitzondering?

Wanneer de grenzen tussen disciplines vervagen en nieuwe vormen ontstaan, rijst al snel de vraag hoe we dit moeten beoordelen. Wat is kwaliteit in het multi- en transdisciplinaire veld, en wie mag hierover meepraten? Welke criteria moeten daarbij worden gebruikt? Is er specifieke kennis die beoordelaars moeten hebben, en zo ja, waaruit bestaat die kennis? En is de keuze om zich als multi- of transdisciplinair te profileren altijd inhoudelijk onderbouwd, of spelen hier ook strategische overwegingen?

Wie is het publiek voor multi- en transdisciplinaire kunst? Als disciplines met elkaar in interactie gaan, gebeurt dat dan ook met hun publieken? Spreken deze praktijken een specifiek publiek aan, of gaat het eerder om een gefragmenteerd publiek? Hoe toegankelijk is multi- en transdisciplinair werk voor een traditioneel kunstpubliek? En hoe vanzelfsprekend is het om met een publiek te communiceren wanneer er buiten de gebruikelijke kaders en vormen wordt gewerkt?

In transdisciplinaire praktijken, maar niet uitsluitend, wordt vaak procesgericht gewerkt. Hoewel dat een bewuste keuze is, maakt het de dingen vaak complex. De traditionele waardeketen wordt hierdoor uitgedaagd. Hoe zorg je voor voldoende tijd en middelen voor (artistieke) ontwikkeling? Hoe geef je ruimte aan processen in een presentatiecontext die meestal vaste formats hanteert? Is er druk om tot een verkoopbaar product te komen, en hoe ga je daarmee om?

Net als in de rest van de kunstensector is inclusie en representatie ook in de multi- en transdisciplinaire kunsten een belangrijk thema. Wie krijgt vandaag een stem, en wie niet? Hoe zorgen we voor meerstemmigheid op een oprechte manier, zonder in opportunisme te vervallen? Welke stappen worden al gezet, en wat kunnen we meer of beter doen? Hoe ziet de kunstsector van de toekomst eruit, hoe bereiken we dat, en welke obstakels liggen er nog op de weg?

Tijdens de tweede ronde thematische breakouts is er de keuze tussen de volgende tafels:

In deze break-out room gaan we dieper in op het wat en waarom van multidisciplinair werken. Wat motiveert kunstenaars en organisaties om verschillende disciplines samen te brengen in hun praktijk, huis of organisatie? Hoe verhoudt deze vorm van werken zich tot de meer traditionele disciplines, en wat voegt het toe aan de bredere kunstensector? Wat is vandaag de eigenheid van multidisciplinair werken, en welke kansen en uitdagingen komen hierbij kijken? Wordt multidisciplinair werken steeds meer de norm, of blijft het in de praktijk eerder een uitzondering?

In deze break-out room gaan we dieper in op het wat en waarom van transdisciplinair werken. Wat motiveert kunstenaars en organisaties om verschillende disciplines samen te brengen in hun praktijk, huis of organisatie? Hoe verhoudt deze vorm van werken zich tot de meer traditionele disciplines, en wat voegt het toe aan de bredere kunstensector? Wat is vandaag de eigenheid van transdisciplinair werken, en welke kansen en uitdagingen komen hierbij kijken? Wordt transdisciplinair werken steeds meer de norm, of blijft het in de praktijk eerder een uitzondering?

Wanneer de grenzen tussen disciplines vervagen en nieuwe vormen ontstaan, rijst al snel de vraag hoe we dit moeten beoordelen. Wat is kwaliteit in het multi- en transdisciplinaire veld, en wie mag hierover meepraten? Welke criteria moeten daarbij worden gebruikt? Is er specifieke kennis die beoordelaars moeten hebben, en zo ja, waaruit bestaat die kennis? En is de keuze om zich als multi- of transdisciplinair te profileren altijd inhoudelijk onderbouwd, of spelen hier ook strategische overwegingen?

De kwestie van infrastructuur blijft belangrijk voor de hele kunstensector. Is er vandaag voldoende gespecialiseerde infrastructuur? Wie draagt de verantwoordelijkheid hiervoor, en hoe toegankelijk en veilig zijn deze ruimtes voor zowel makers als publiek? Bij multi- en transdisciplinaire praktijken wordt de vraag naar geschikte infrastructuur nog urgenter. Bieden onze zalen en ruimtes makers echt de vrijheid om te experimenteren, of behouden ze juist de oude grenzen tussen disciplines?

Multi- en transdisciplinair werken doorbreekt de grenzen tussen de klassieke disciplines. Maar in hoeverre sluit kunsteducatie aan bij deze manier van denken en maken? Kunnen jonge kunstenaars met multi- en transdisciplinaire ambities terecht in het huidige onderwijsaanbod, zoals het DKO, regulier onderwijs of kunsthogescholen? Hoe zit het met leren on the job en de kennisoverdracht tussen makers en organisaties?

In het bredere kunstenveld is internationaal werken tegenwoordig de norm. Het biedt erkenning, inspiratie en inkomsten. Maar er zijn ook nadelen: druk op welzijn en ecologische duurzaamheid zetten internationaal werken in vraag. Bovendien heeft niet iedereen gelijke toegang tot het internationale circuit. Hoe internationaal is het multi- en transdisciplinaire veld vandaag georganiseerd? Is internationaal werken een wens of een noodzaak? Is er ruimte voor verduurzaming, en wat is daarvoor nodig?